Gek op treintjes? Dan kan je helemaal losgaan in Zwitserland. Het Alpenland zit propvol pittoreske spoorlijnen, de één nog schattiger dan de andere. Maar één spant toch wel de kroon: de Jungfraubahn.
De Jungfraubahn is speelgoed voor volwassenen.
Het smalspoortreintje met materiaal uit de jaren vijftig dat op de seconde op tijd rijdt, de pittoreske dorpjes onderweg, de grazende Alpenkoeien, de felgroene weides en de knalblauwe hemel: alles heeft de onwerkelijke sfeer van een modelspoorbaan.
Populairste treinrit van Zwitserland
Niet voor niets is de Jungfraubahn bij Aziatische toeristen de populairste treinrit van Zwitserland, misschien wel van Europa. Hier kan gewoon geen themapark of folkloredorp tegenop.
Elke half uur vertrekt er een trein vanaf station Interlaken en die zit standaard vol met Japanners, Chinezen, Arabieren en Indiërs.
„Ja, Aziaten vinden het hier geweldig”, beaamt passagier Sandra Kaiser, die deze trein regelmatig neemt om hoog in de bergen te wandelen. Ze kan inmiddels ook de verschillen tussen de nationaliteiten ontdekken.
„Chinezen komen in de winter, want die willen veel sneeuw. Japanners komen in de zomer, want die zijn gek op hiken in de bergen”, weet de Zwitserse. „En bij Indiërs is het gebied populair omdat hier enkele Bollywoodfilms zijn opgenomen.”
Maar in de eerste plaats komen de toeristen omdat het simpelweg een spectaculaire lijn is. Toen de lijn op 1 augustus 1912 werd geopend, was het al een wonder. En dat is het nog steeds.
De Jungfraubahn rijdt dwars door loodrechte Alpenpieken, steil omhoog door kilometers lange tunnels, naar een wereld van sneeuw en ijs op duizenden meters hoogte. Voor dit indrukwekkende staaltje techniek waren drieduizend man zestien jaar bezig.
De Grote Drie
Boven station Kleine Scheidegg torenen de zogenoemde Grote Drie uit. De Eiger, de Mönch en de Jungfrau zijn rond de vierduizend meter hoog en levensgevaarlijk.
De beklimming van de Noordwand van de Eiger, een van de gevaarlijkste ter wereld, eist nog regelmatig levens. Dwars door deze berg kachelt het rode tandradtreintje in een klein uur dapper naar het hoogste punt, de Jungfraujoch.
Twee keer stopt de trein in de tunnel, bij stations Eigerwand en Eismeer, waar uitzichten zijn gehakt in de steile rotswand.
Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees, want beneden doemt een vrije val op van een meter of duizend. De Japanse passagiers rennen dan ook als eersten naar buiten, om zich te verdringen voor de afrastering en foto’s te nemen.
Eindpunt Jungfraubahn: Jungfraujoch
Maar het is nog niets vergeleken het landschap op de Jungfraujoch, het eindpunt van de lijn en nog altijd het hoogste station van Europa.
Zelfs midden in de zomer is het hier flink kouder dan in de vallei beneden en ligt er nog sneeuw.
Het uitzicht reikt tot ver in Duitsland, Frankrijk en Italië, over de besneeuwde toppen van de hoge Alpen. Onder de Jungfraujoch strekt zich de Aletsch Gletsjer uit, de langste in de Alpen en Unesco Werelderfgoed.
Boven glinstert op een bergkam de metalen koepel van het Sphinx-sterrenobservatorium.
Vooral Arabieren – gewend aan kurkdroge woestijn – zijn verrukt door het landschap. Spontaan beginnen ze sneeuwpoppen te bouwen, om ermee te poseren voor de foto.
„Dit is de eerste keer dat ik sneeuw zie”, vertelt de 32-jarige Mohammed uit Saoedi-
Arabië, terwijl zijn vrouw (gesluierd en wel) en kinderen sneeuwballen aan het rollen zijn. „Dat dit bestaat! Het is echt prachtig!” roept hij uit, een frisse blos op zijn gezicht.
Alsof het sneeuwpanorama nog niet genoeg was, is er de Alpine Sensation. Deze ondergrondse gang van 250 meter zit vol met licht- en geluidseffecten en een enorme sneeuwbal, met daarin Zwitserland in het klein.
Meteen daarna begint het IJspaleis, een grot die dwars door de levende gletsjer is gehakt. Onderweg naar beneden glijd je langs ijsbeelden en ook Scrat – de eekhoorn uit Ice Age – blijkt hier in het ijs vastgevroren.
Eenmaal in de trein naar beneden dommelen de meeste toeristen al snel in. Al die zon en ijle lucht op de ’Top van Europa’ lijkt ze teveel worden.
„Zoveel moois”, verzucht de 41-jarige Baadri uit India, terwijl zijn gezin diep in slaap op de treinbanken ligt. „Het is net een film!”
Spetterend uitzicht Eiger, Mönch en Jungfrau
Wie na de rit nog fit is, kan bij terugkomst op de Kleine Scheidegg extra van het landschap genieten door één van de vele wandelpaden te proberen.
Onderweg heb je een spetterend uitzicht over de Eiger, Mönch en Jungfrau.
De paden liggen tussen trein- en kabelbaanstations, handig als alle frisse lucht je teveel wordt.
Zelf met de Jungfraubahn reizen
Ook handig aan het Zwitserse openbaar vervoer is dat alles perfect op elkaar is afgestemd. Trein, bus, kabelbaan en zelfs boot, de één wacht altijd op de ander voor de aansluiting.
Met de Swiss Pass kan je onbeperkt van alle ov-vormen gebruik maken. Kijk daarvoor op www.swisstravelsystem.com en www.swiss-pass.ch
Alles over de Jungfraubahn vind je op www.jungfrau.ch
